Przepisy dotyczące podatku VAT i stawki VAT: stawki standardowe, specjalne i obniżone. Допомога ЄС Україні. Pomoc UE dla Ukrainy. Podatek od wartości dodanej (VAT) to podatek konsumpcyjny pobierany od prawie wszystkich towarów i usług nabywanych i sprzedawanych do celów użytkowych i konsumpcyjnych w UE. W UE obowiązują Przejawiało się to w dość miękkim podejściu do postępującej federalizacji Unii Europejskiej i szantażu finansowego Brukseli – wskazywał Marcin Romanowski. Cztery duże problemy – DW – 15.09.2021. Stan Unii Europejskiej. Cztery duże problemy. Komisja Europejska przedstawi dziś doroczny raport o stanie Unii. Problemy są podobne jak przed rokiem Inne. Budżet Unii Europejskiej – główny krótkoterminowy plan Unii Europejskiej, sporządzany na czas jednego roku, obejmujący dochody i wydatki związane z prowadzeniem i koordynacją polityk wspólnotowych. Podstawę traktatową budżetu stanowią artykuły 310–325 (dawne artykuły 268-280 TWE) Traktatu o funkcjonowaniu Unii UE, wspólnie z jej państwami członkowskimi, jest największym donatorem oficjalnej pomocy rozwojowej (Official Development Assistance - ODA) na świecie [1]. W 2021 roku Wspólnota wraz z państwami członkowskimi (Team Europe) sfinansowała ponad 4355% pomocy w skali globalnej [2]. Z budżetu ogólnego oraz Europejskiego Funduszu Rozwoju Nie od tego, jaka jest wola Moskwy. Ta wojna nie skończy się w ciągu kilku miesięcy, musimy zatem brać w tym udział. Bo jeśli Ukraina upadnie, to będzie ogromny problem dla Europy. Wspieranie Ukrainy jest w naszym interesie, ale jest to również nasz moralny obowiązek. Problem jednak polega na tym, że Putin może zamrozić ten konflikt. EATH. Konferencja w sprawie przyszłości Europy jest organizowaną przez Unię Europejską serią wydarzeń, mających na celu umożliwienie obywatelom Wspólnoty wypowiedzenie się na temat pomysłów reform. Jest to pierwszy tego typu program w UE – Instytucje unijne są zobowiązane realizować wybrane przez siebie pomysły obywateli. Konferencja w sprawie przyszłości Europy (Conference on the Future of Europę, CoFoE) jest inicjatywą mającą zwalczać deficyt demokratyczny w Unii Europejskiej. Skierowana do wszystkich obywateli UE, ale w szczególności młodych, ma zachęcić ich do wzięcia udziału w demokratycznym procesie konsultacji społecznych. CoFoE jest nie tylko ćwiczeniem dla społeczeństwa obywatelskiego, ale też w pełni funkcjonalnym narzędziem demokracji bezpośredniej. Pomysły obywateli, które zostaną omówione przez różne powołane w ramach konferencji organy, będą później realizowane przez instytucje unijne. Jak działa CoFoE? Inaugurowana 9 maja 2021 roku Konferencja, w ramach której obywatele Unii Europejskiej proponują działania które wspólnota może podjąć i debatują na ich temat, jest realizowana w postaci hybrydowej, a wydarzenia w jej ramach organizowane są zarówno oddolnie, jak i odgórnie. Podstawą Konferencji jest platforma cyfrowa, która służy zarówno jako baza danych, jak i permanentne forum, na którym wszyscy mogą zamieszczać wpisy i pomysły. Za jej pomocą rejestruje się też zdecentralizowane wydarzenia, które organizować mogą organizacje pozarządowe, społeczeństwa obywatelskiego, samorządy czy nawet pojedynczy obywatele. Pomysły zebrane za ich pomocą trafiają następnie do paneli obywatelskich. Tam wybrani losowo obywatele omawiają treść propozycji obywatelskich i odsyłają część z nich na sesje plenarne konferencji, w których uczestniczą organizacje pozarządowe, reprezentacji Parlamentu, Komisji i Rady, oraz reprezentaci parlamentów narodowych państw członkowskich. CoFoE obejmuje łącznie 10 stref tematycznych omawianych podczas wydarzeń oraz na platformie cyfrowej. Panele obywatelskie są natomiast podzielone na 4 zakresy tematyczne. Pierwszy z nich to “Silniejsza gospodarka, sprawiedliwość społeczna, zatrudnienie / Edukacja, młodzież, kultura i sport / Transformacja cyfrowa”, dotyczący głównie transformacji gospodarczej na bardziej zrównoważony, uczciwy i ekologiczny model, unowocześniony dzięki cyfryzacji. “Gospodarka służąca ludziom” Unia Europejska na cel przemian i odbudowy gospodarki przeznaczyła aż 1,8 biliona euro, zarówno w ramach budżetu na lata 2021-27, jak i w ramach projektu Next Generation EU, pakietu odbudowy gospodarczej wycenionego na około 750 miliardów euro. Pandemia koronawirusa, która opóźniła rozpoczęcie się Konferencji o ponad rok, stała się jednym z kluczowych elementów panelu pierwszego. Kryzys, który wywołał COVID-19 dał się odczuć wszystkim europejczykom. CoFoE ma na celu znaleźć rozwiązania zapewniające sprawiedliwą odbudowę gospodarek państw członkowskich UE. Ważną kwestią jest też adaptacja gospodarki do wymagań neutralności klimatycznej, do których zobowiązała się UE. Celem jest jednocześnie zastosowanie cyfrowych rozwiązań, unowocześniających gospodarkę i pozwalające obniżyć ślad węglowy i szkody środowiskowe. Według Komisji Europejskiej, “Europejczycy i przedsiębiorstwa w UE mogą dobrze prosperować tylko wtedy, gdy gospodarka im służy”. Unia spodziewa się też, że za pomocą proponowanych rozwiązań uda się stworzyć gospodarkę bardziej inkluzywną i sprawiedliwą dla wszystkich. W ramach panelu dyskutowane będą nie tylko kwestie gospodarcze, ale też dotyczące sfery edukacji, kultury, sportu, młodzieży oraz bezpieczniejszej przestrzeni cyfrowej. Uznawany za jeden z największych sukcesów Unii Europejskiej w dziedzinie integracji jest program Erasmus+, zwiększający mobilność studentów z całej Wspólnoty. UE chce tworzyć więcej projektów, za pomocą których zwiększone są możliwości studentów i młodzieży, a także mają oni okazję poznać Europę i poczuć się jej częścią. UE planuje też większe zaangażować się bardziej w promocję kultury i sportu, co aktualnie czyni za pomocą programu Kreatywna Europa czy Europejskiego Tygodnia Sportu. Czego chcą obywatele? Uczestnicy Konferencji sugerują w większości dążenie w stronę społecznej gospodarki rynkowej, sprawiedliwszej szczególnie w stosunku do pracowników, zapewniającej bezpieczeństwo finansowe wszystkim obywatelom. Jednym z pomysłów jest wzmocnienie i wpisanie do traktatów zaproponowanego w 2017 roku Europejskiego filaru praw socjalnych, który zakłada między innymi pełne równouprawnienie płci i równe szanse dla wszystkich europejczyków, uczciwe warunki pracy i wynagrodzenia oraz poszerzoną ochronę socjalną i inkluzywność. Europejczycy wspierają też pomysł odejścia od gospodarki nastawionej przede wszystkim na zwiększaniu PKB, i zastąpienia ją taką, która przede wszystkim ma na celu budowanie dobrobytu, i która działa zgodnie z ideą sprawiedliwości społecznej. Zaproponowane zostało też wprowadzenie uniwersalnego dochodu podstawowego dla wszystkich europejczyków – eksperymentu, który powiódł się między innymi w Finlandii. Uczestnicy stawiają silny akcent na redystrybucji bogactwa, zwiększonym budżecie dla usług publicznych, dążeniu do zwiększenia lub nawet uzyskania pełnego zatrudnienia we wszystkich sektorach, na polepszeniu jakości dialogu społecznego i demokratyzacji życia gospodarczego. Niektóre pomysły pokrywają się też ze światowymi trendami w dziedzinie sprawiedliwości społecznej i gospodarczej, jak na przykład walka z rajami podatkowymi, by korporacje nie były w stanie oszukiwać systemów podatkowych krajów członkowskich UE, i przez to negatywnie wpływać na jakość ich usług publicznych. W dziedzinie gospodarki obywatele UE proponują zwiększenie koncentracji na nauce języków w szkołach, w tym inwestycję we wspólny język unijny, jakim mógłby być stworzony w XIX wieku przez Ludwika Zamenhofa język Esperanto, który jest obecnie najpopularniejszym językiem pomocniczym na świecie. Plan “nauki przez całe życie” również cieszy się poparciem ze strony uczestników Konferencji. W ramach niego UE pomagałoby organizować szkolenia i edukować mieszkańców UE nawet po zakończeniu przez nich formalnej edukacji. W dziedzinie przemian cyfrowych obywatele UE sugerują sprawiedliwą cyfryzację, która nie będzie odbierać miejsc pracy, promocję oprogramowania open-source, a także większą kontrolę nad zarządzanymi przez głównie przez prywatne firmy danymi osobistymi w sieci. „Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach programu dotacji Parlamentu Europejskiego w dziedzinie komunikacji. Parlament Europejski nie uczestniczył w przygotowaniu materiałów; podane informacje nie są dla niego wiążące i nie ponosi on żadnej odpowiedzialności za informacje i stanowiska wyrażone w ramach projektu, za które zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami odpowiedzialni są wyłącznie autorzy, osoby udzielające wywiadów, wydawcy lub nadawcy programu. Parlament Europejski nie może być również pociągany do odpowiedzialności za pośrednie lub bezpośrednie szkody mogące wynikać z realizacji projektu”. Politycy obozu rządzącego krytykują Unię Europejską za bezprawne decyzje dotyczące Polski. Opozycja przekonuje, że to zapowiedź polexitu i zwraca uwagę na słowa Ryszarda Terleckiego. Wicemarszałek Sejmu mówił, że Polska wobec Brukseli musi szukać drastycznych rozwiązań. Dziś dodaje, że trwa walka o to, czy Unia pozostanie wierna zasadom, jakie legły u jej podstaw. Komisja Europejska domaga się nałożenia na Polskę kar za niewykonanie orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Chodzi o Izbę Dyscyplinarną Sądu Najwyższego, która zdaniem Unii Europejskiej jest nielegalna. Unijni urzędnicy zawnioskowali o kary, mimo że Polski rząd zadeklarował przygotowanie nowych przepisów – podkreślił politolog dr Krzysztof Kawęcki. – W moim przekonaniu mamy do czynienia z upolitycznieniem prawa przez Komisję Europejską. Ten spór nie jest sporem na gruncie prawnym – wskazał dr Krzysztof Kawęcki. Nawiązując do działań Komisji Europejskiej, wicemarszałek Sejmu Ryszard Terlecki stwierdził, że konieczna jest refleksja nad tym, jak powinna dalej wyglądać współpraca z Unią i co trzeba zrobić, żeby Wspólnota była dla wszystkich do przyjęcia. – Jeżeli pójdzie tak, jak się zanosi, że pójdzie, to musimy szukać rozwiązań drastycznych. Brytyjczycy pokazali, że dyktatura brukselskiej biurokracji im nie odpowiada i się odwrócili, i wyszli – ocenił Ryszard Terlecki. Według opozycji słowa marszałka to zapowiedź polexitu. – To straszne słowa. To jest straszna zapowiedź – oceniła Magdalena Kochan, senator KO. – Ktokolwiek kwestionuje zasadność obecności Polski w Unii Europejskiej, sprzeciwia się polskiej racji stanu, nie może być nazywany polskim patriotą – zaznaczyła Agnieszka Dziemianowicz-Bąk, poseł Lewicy. Naciski ze strony Brukseli skłaniają polityków obozu rządzącego do krytykowania Brukseli. – Polska podczas II wojny światowej walczyła z jednym okupantem, walczyła z okupantem sowieckim. Będziemy walczyć z okupantem brukselskim – podkreślił Marek Suski, poseł PiS. – Takie słowa nie pozostają bez skutku i one nie są bezkarne – są rujnujące dla naszej reputacji w Europie – wskazał w TVN24 Donald Tusk. Wicemarszałek Sejmu Ryszard Terlecki napisał w mediach społecznościowych, że Polska była, jest i będzie członkiem Unii Europejskiej. – Polexit to szopka wymyślona przez PO i TVN24. Dziś trwa walka o to, czy UE będzie wierna zasadom, które legły u jej podstaw, czy pogrąży się w sporach podsycanych przez totalną opozycję. Wierzę, że obecny marazm i kryzys UE uda się przełamać – poinformował Ryszard Terlecki. Polska była, jest i będzie członkiem UE. Polexit to szopka wymyślona przez PO i TVN24. Dziś trwa walka o to czy UE będzie wierna zasadom, które legły u jej podstaw czy pogrąży się w sporach podsycanych przez totalną opozycję. Wierzę, że obecny marazm i kryzys UE uda się przełamać — Ryszard Terlecki (@RyszardTerlecki) September 9, 2021 Straszenie polexitem to już zgrana karta opozycji – mówi socjolog Grzegorz Wiński. – Nie jest to nic nowego, nic zaskakującego. Być może faktycznie wypowiedź wicemarszałka Sejmu była ostra, ale oddawała ona w rzeczywistości to, jaka jest w tym momencie sytuacja pomiędzy Brukselą a Warszawą – ocenił Grzegorz Wiński. Ewentualny polexit byłby dla Europy ważniejszym wydarzeniem niż brexit. Byłby to pewien precedens – mówi specjalista do spraw mediów Mariusz Sieraczkiewicz. – Precedens, który mógłby doprowadzić do rozpadu całej struktury, gdyby rząd był tak silny i miał tak duże poparcie, stawiając to chociażby z Brytyjczykami – zaznaczył Mariusz Sieraczkiewicz. Polskie władze powinny być jednak gotowe na różne scenariusze w związku ze zmianami zachodzącymi w Unii Europejskiej – dodaje dr Krzysztof Kawęcki. – Polityka Polska powinna mieć różne warianty, różne scenariusze – akcentował dr Krzysztof Kawęcki. Władze Polski zapewniają, że oczekują przede wszystkim podmiotowego traktowania przez Unię Europejską. TV Trwam News Opublikowano: 2022-01-11 06:26: Dział: Świat Uzależniona militarnie, energetycznie, przemysłowo i ludnościowo. Jaką przyszłość ma Europa? Świat opublikowano: 2022-01-11 06:26: autor: Fratria Europa jest dziś militarnie uzależniona od Stanów Zjednoczonych, energetycznie od Rosji, przemysłowo od Azji (zwłaszcza Chin), zaś ludnościowo zaczyna być zależna od krajów Trzeciego Świata, głównie muzułmańskich. Co robi zatem Unia Europejska, żeby zmniejszyć tę zależność? Jej władze wciąż powtarzają przecież, że muszą wziąć udział w globalnej rywalizacji… Uzależnienie militarne Spośród 27 państw Unii Europejskiej tylko osiem wywiązuje się ze swoich sojuszniczych zobowiązań w ramach NATO i wydaje minimum 2 proc. PKB na obronność. Pozostałe kraje, na czele z największymi Niemcami, przeznaczają na ten cel kwoty poniżej ustalonego progu. Innymi słowy, odmawiają inwestycji w bezpieczeństwo kontynentu. Oznacza to, że Unii daleko jest do osiągnięcia strategicznej suwerenności i możliwości oddziaływania militarnego. Pozostaje więc nadal zależna od potencjału zbrojnego Stanów Zjednoczonych, które jednak w każdej chwili mogą się zostać wciągnięte w konflikt na Dalekim Wschodzie, a tym samym ograniczyć swoje zaangażowanie na Starym Kontynencie, zmniejszając bezpieczeństwo regionu. Pozostawiona sama sobie Unia Europejska nie jest w stanie obronić się przed rosyjskim zagrożeniem. Mimo to znaczna część sił politycznych w Europie Zachodniej opowiada się za zmniejszeniem amerykańskiej obecności wojskowej w naszym regionie świata, a nawet za wycofaniem zeń broni nuklearnej. Najgłośniej takie głosy dochodzą z Niemiec, gdzie warunkiem realnego uczestnictwa w NATO-wskim programie Nuclear Sharing jest zakup nowych samolotów F-18 Super Hornet zdolnych do przenoszenia ładunków jądrowych. Tymczasem kupno tych maszyn nie jest wcale przesądzone przez tamtejszą koalicję rządową. Tego typu postulaty cieszą się zresztą w Europie Zachodniej dużą popularnością. Zdecydowana większość obywateli Niemiec i Holandii opowiada się dziś za likwidacją arsenałów nuklearnych na terenie ich krajów. De facto oznacza to dążenie do zwinięcia amerykańskiego parasola nad Europą – jedynego systemu obronnego chroniącego nasz kontynent. Uzależnienie energetyczne Nowy Zielony Ład, forsowany przez władze Unii Europejskiej, zakłada bardzo szybkie odejście od węgla. Część państw na czele z Niemcami, Austrią, Hiszpanią i Danią opowiada się też za całkowitą rezygnacją UE z energii jądrowej. Berlin nie pozostaje zresztą gołosłowny i stopniowo wygasza kolejne elektrownie atomowe, naciskając na inne kraje, by robiły to samo. Wszystkie państwa naszego kontynentu mają natomiast inwestować w odnawialne źródła energii, głównie farmy wiatrakowe i panele fotowoltaiczne, które jednak – z powodu zmienności oddziaływania wiatru i słońca – nie są pewne ani przewidywalne. Zielona transformacja energetyczna prowadzi więc de facto do jeszcze większego uzależnienia Starego Kontynentu od gazu z Rosji. W ten sposób Moskwa zyskuje dodatkowy instrument nacisku na europejskie stolice, mogąc dyktować ceny tego surowca oraz traktując go jako narzędzie szantażu ekonomicznego, np. poprzez wstrzymanie dostaw i wzięcie w gazowe kleszcze Ukrainy. Na dodatek już dziś wiadomo, że globalne cele klimatyczne, jakie stawia przed sobą Unia Europejska, nie zostaną osiągnięte, ponieważ takie kraje, jak Chiny, Indie, Wietnam czy Japonia już ogłosiły, że będą budować kolejne elektrownie węglowe. Na przykład władze w Pekinie oświadczyły w zeszłym roku, że do 2025 roku wybudują nowe elektrownie węglowe o łącznej mocy 247 GW – czyli więcej niż cała moc energetyki w Niemczech. Uzależnienie przemysłowe Europa uzależniona jest od produktów i materiałów dostarczanych z Azji, głównie z Chin, ale także z Indii czy Japonii. Pokazał to dobitnie dwa lata temu wybuch pandemii, gdy zerwanych zostało wiele łańcuchów dostaw z tamtego kierunku. Tylko w dwóch sektorach, surowcowym i farmaceutycznym, kraje Unii Europejskiej są niemal całkowicie zależne od dostaw aż 34 kluczowych produktów, które sprowadzane są w większości z Chin. W zeszłym roku wystarczył jeden pożar fabryki mikroczipów w Japonii, by produkcja samochodów w Europie spadła prawie o jedną trzecią. Żeby zagwarantować sobie bezpieczeństwo, np. logistyczne czy zdrowotne, Unia powinna więc zadbać o przenoszenie na nasz kontynent produkcji towarów o znaczeniu strategicznym. Tymczasem polityka klimatyczna UE zmierza w kierunku deindustrializacji Europy i wygaszania niektórych gałęzi przemysłu, np. ciężkiego czy chemicznego. Oznaczać to będzie przenoszenie produkcji głównie do Azji oraz pogłębianie uzależnienia od Chin i innych krajów tamtego regionu. Uzależnienie ludnościowe Według Petera Druckera, jednego z najważniejszych teoretyków zarządzania, kluczem do odniesienia sukcesu ekonomicznego w XXI stuleciu będzie nie tyle technologia, ile demografia. Bez stałego przyrostu naturalnego nie da się zbudować potęgi gospodarczej. Zjawisko „siwego przypływu”, czyli starzenia się społeczeństw, nie pozwala bowiem zaspokoić w pełni potrzeb odnowy i rozwoju technologicznego. Bez nowych roczników nie jest możliwe utrzymanie systemów socjalnych i świadczeń emerytalnych na obecnym poziomie. Tymczasem w żadnym z krajów europejskich współczynnik dzietności nie przekracza poziomu 2,1, gwarantującego zastępowalność pokoleń. Bez reprodukcji kolejnych generacji narody kurczą się. Zaczyna brakować rąk do pracy, które mogłyby obsługiwać coraz bardziej starzejące się społeczeństwa. Te niedobory uzupełniane są przez imigrantów zarobkowych, głównie z państw muzułmańskich, którzy jednak w ostatnich czasach niechętnie integrują się, tworząc społeczeństwa równoległe i często stając się źródłem nowych problemów. W tej sytuacji wydawać by się mogło, że władze unijne powinny uczynić swym priorytetem politykę pronatalistyczną, np. zwiększając zakres ochrony życia. Dzieje się jednak odwrotnie: aborcja uznawana jest wręcz za prawo człowieka, kolejne rezolucje parlamentu europejskiego potępiają ostatnie kraje w UE upierające się przy prawnej ochronie życia nienarodzonych, zaś w niektórych państwach karalne jest odwodzenie kobiet od aborcji lub nawet publiczne mówienie o jej rzeczywistych, negatywnych skutkach. W ten sposób napędzane jest zjawisko „demograficznej zimy”, skazującej Europę na obumieranie i ściąganie świeżej krwi z zewnątrz. Strefa komfortu Gdyby zarząd jakiejś spółki akcyjnej świadomie likwidował swoje przewagi konkurencyjne, zwiększał uzależnienie od bezpośrednich rywali rynkowych, marnotrawił własne zasoby i demontował systemy zabezpieczeń, zapewne zostałby przez akcjonariuszy odwołany i oskarżony o działalność na szkodę firmy. Co byśmy jednak powiedzieli o stanie umysłu akcjonariuszy, którzy byliby zachwyceni takimi działaniami zarządu, przedłużali mu kontrakt, obdarzali wotum zaufania oraz dawali nagrody pieniężne za osiągnięte rezultaty. A co powiemy o stanie umysłu współczesnych Europejczyków? Publikacja dostępna na stronie: Zadaniem najmłodszych będzie przygotowanie pracy plastycznej, natomiast starszych uczestników napisanie artykułu bądź stworzenie pracy ramach konkursu zadaniem uczestników w kategorii wiekowej 7-10 lat będzie przygotowanie pracy plastycznej na temat „Europa 2050”. Technika przygotowania jest dowolna, liczymy na jak najbardziej kreatywne podejście. Gotową pracę należy sfotografować, a zdjęcie wysłać na wskazany poniżej adres kategoriach wiekowych 11-14 lat oraz 15-19 lat uczestnicy mają do wyboru dwie formy pracy: krótki felieton na temat „Europa 2050 - co nas czeka?” lub przygotowanie pracy audiowizualnej (fotografia lub krótki materiał wideo) w dowolnej formie powiązanej z tematem „Europa 2050”. Prace należy wysłać na wskazany poniżej adres efekty prac uczestników czekamy do 15 czerwca 2020 roku. Natomiast wyniki zostaną ogłoszone 22 czerwca 2020 roku, na stronie Przedstawicielstwa Regionalnego Komisji Europejskiej we Wrocławiu oraz na jej profilu na portalu prosimy wysyłać na podany adres e-mail: regionalny-infopoint-eu@ informacje oraz regulamin: TUTAJDodatkowe pytania prosimy kierować do koordynatorów:Wiktor Zaleński: @ Klimczyk: regionalny-infopoint-eu@ konkursu: Wyniki - Konkurs Europa 2050 English ( KB - PDF) Download @ wszystko mamy sojuszników, którzy dawali nam pieniądze. W czym przejawiał się ów szczególny sojusz? Poza tym, dla przypomnienia, takie właśnie "rozdawnictwo" jest przyczyną problemów w Grecji, Hiszpanii i Włoszech. Poza tym, za darmo nikt nam pieniędzy nie dawał. Nie mówię, że UE nie była korzystna dla Polski, ale nie na funduszach unijnych te korzyści polegały. Za jaką cenę? Zmniejszenie nacjonalizmu. Jakiego znowu nacjonalizmu? Ewentualnie wyjdźmy z UE i możemy być jak Ukraina czy Białoruś Czemu nie jak Norwegia lub Szwajcaria? Poza tym, dlaczego nie postępować zgodnie z dewizą "nie palcie komitetów, zakłądajcie własne". Wystąpienie lub pozostanie w UE nie ma żadnego znaczenia, jeżeli Polska nie znajdzie się w silnym bloku państw broniących wspólnych interesów - czy to układzie Wyszehradzkim, czy Neohanzie, czy Pansłowiańskim Kręgu Producentów Etanolu - w przypadku poztsania w Unii taki blok oznacza lepszą kartę przetargową przy negocjacjach wewnątrzwspólnotowych, przy wystąpieniu z UE daje lepsze perspektywy czy to w dziedzinie samodzielnego funkcjonowania, czy to nawiązywnia kontaktów z innymi państwami bądź układami. na łasce Rosji. Myślisz, że będąc w Unii nie będziemy na łasce Rosji? Pierwsze skrzypce w UE grają Niemcy, które mają bardzo dobre kontakty z Rosją (z tego co wiem, lepsze niż jakikolwiek inny kraj UE z byłymi demoludami włącznie). Myślisz, że nie "sprzedadzą" Polski dla zabezpieczenia swoich interesów? Nie żebym był rusofobem. Po prostu twierdzenie "albo UE, albo Rosja" nie ma umocowania w rzeczywistości. @Garret RendellsonUnia rozsypie się najdalej za 2 lata. Nie rozpadnie. Co najwyżej zreformuje, może jakieś państwa (np.: Wielka Brytania) z niej wystąpią. Na szczęście do tego czasu zbankrutujemy i do władzy dojdą liberałowie by naprawić błędy socjalistów. Raczysz sobie żartować :) Jeżeli UE się jakimś cudem rozpadnie, to zostanie to przedstawione jako porażka kapitalizmu, która powinna dać podstawy do zbudowania prawdziwego neo-ZSRR (bo wbrew potocznym opiniom, UE z ZSRR ma niewiele wspólnego). Popatrz, co się mówi o sytuacji w USA. A jeżeli jakimś cudem do władzy dojdą liberałowie (co byłoby wystarczającym dowodem na istnieniem sił nadprzyrodzonych), to zrobi się na nich taką nagonkę jak na PiS cztery lata temu. Nic, z czym specjaliści od propagandy nie daliby sobie rady. @KarrdeZobacz dookola jak sie koncza rewolucje, daleko szukac nie musisz. Amerykanom się udało :P Niemniej podzielam Twoje zdanie. Tutaj potrzeba modelu chińskiego, czyli stopniowej, regularnej przebudowy ustroju, a nie rewolucji. Zwłaszcza w Polsce :) @freshertySęk w tym, że wiąże się to z utratą suwerenności - czymś, czego spora rzesza ludzi boi się jak ognia... I bardzo dobrze. Brak siuwerenności nie jest niczym dobrym. A tak de facto to suwerennych państw w ścisłym tego znaczeniu na świecie prawie już nie ma. :) Każda umowa to ograniczenie suwerenności. Tylko że Ty piszesz o utracie suwerenności, a między jej ograniczeniem a utratą jest dokładnie taka sama róznica, jak między płaceniem podatków a niewolnictwem :)

jaka jest przyszłość unii europejskiej